دورانی که انتخاب محصولات بهداشتی در قفسه فروشگاه ها به صابون معمولی و لباسشویی محدود می شد، مدت هاست گذشته است.
خوشبختانه، تولید کنندگان مدرن ما را با گسترده ترین طیف محصولات برای هر رنگ، سلیقه و بودجه ای خوشحال می کنند. برخی از ژل های دوش با طیف گسترده ای از رایحه ها و مواد افزودنی قابل شمارش نیستند.
با این حال، برخی از افراد به خصوص اقتصادی و دوستداران نظم در حمام ترجیح می دهند خود را به چند بطری جهانی برای همه موارد محدود کنند.
با خرید شوینده بنزوئیل پروکساید ذکر شده، بدون زحمت مطالعه ترکیبات محصول، شروع به استفاده از آن به عنوان شامپو می کنند. آیا چنین رفتاری قابل قبول است و چه عواقبی می تواند داشته باشد؟
ژل دوش یک مایع شستشوی بدن بهداشتی با حداقل محتوای قلیایی است. رایحه ای لطیف بر روی پوست باقی می گذارد، احساس تمیزی و طراوت می دهد. در مقایسه با صابون معمولی، محصول نرم تر و لطیف تر است.
این بر اساس آب ایجاد می شود و تعادل طبیعی اسید و باز پوست را بر هم نمی زند. با وجود این واقعیت که ژل های دوش حاوی حداقل مقدار قلیایی هستند، هنوز هم آن را دارند.
تا حدی خنثی کردن اثر آن امکان استفاده از مواد افزودنی مختلف مانند اسیدهای میوه را فراهم می کند. در نتیجه پس از استفاده از محصول، فرد احساس خشکی پوست نمی کند. به لطف این ویژگی ها، از هر 10 نفر 8 نفر ژل دوش را ترجیح می دهند و تنها 2 نفر – صابون.
شایان ذکر است که محصولات مراقبت از بدن مایع برای اولین بار در قفسه های فروشگاه ها در دهه 1970 ظاهر شدند. اختراع آن به دلیل تغییر در سبک زندگی جمعیت شهرهای بزرگ بود.
مردم شلوغ تر و فعال تر شده اند. به دلیل فعالیت زیاد، مجبور بودند چندین بار در روز دوش بگیرند معمولاً صبح و عصر. فرآیند استفاده از صابون جامد معمولی روی یک پارچه شستشو چند دقیقه طول کشید.
تولیدکنندگان که می خواستند در زمان مصرف کنندگان صرفه جویی کنند، شروع به تولید ژل های دوش مایع کردند که می توانست حتی بدون دستمال شستشو روی بدن اعمال شود.
از همان ابتدا، این محصول ارزان قیمت برای ساخت، به عنوان یک کالای لوکس قرار گرفت که به فرد اجازه می دهد در دنیای عطرهای نفیس غوطه ور شود، طراوت باورنکردنی را احساس کند و بوی شیرینی در طول روز داشته باشد. در نتیجه محصولات به سرعت مشتریان خود را پیدا کردند. او تا به امروز محبوب است
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.